Avond. Vrije tijd. Gaan we voor het bekende of het onbekende? Hervat ik de rit naar Odense of rijg ik er nog een paar aan mijn mes? Weer een keuze erbij. Alsof er niet al teveel te kiezen is in mijn bestaan. Ik had het mezelf niet hoeven aandoen. Ik zal er een paar mndn mee moeten leven. Volgens mij kan je makkelijk ergers overkomen.
Hoewel er behalve mijn eigen fysiek niks is waar ik me momenteel aan erger, zou het rijgen van lijken niet voor de hand liggend zijn. Maar ik ben ook de rust zelve en voel geen behoefte aan het ontspannende effect van kilometers maken. Misschien een gek idee, maar ik zou natuurlijk ook weer eens een slinger aan het wegwerken van de oude kranten kunnen geven of me in een boek verdiepen. Ik weet niet. Een zekere digitale bloeddorst is me niet vreemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten