Ik heb geen mid-life crisis, nooit gehad, maar een end-life crisis. Dit is geen 'is dit alles' naar een 'zit er nog wat in het vat of heb ik het gehad?'. Voordat ik in deze bespiegeling kopje onder ben gegaan de benen naar de tuin genomen. Ik zou het niet als 'in het vat' willen zien, maar er stond èn staat genoeg onkruid om me uren bezig te houden en niet in zware gedachten te verzinken.
In het kader van ruimen ietsje meer dan de helft van de wortels gerooid. Het gaat, vrees ik, 6-8 weken wortels verstouwen worden. Bij het ontbijt, de lunch en het avondeten. Ik had al zo mijn voorbehoud, maar het resultaat gaat daar een eind overheen. Zelfs met een fatsoenlijke diepvries zou het meer dan een jaar gaan kosten om het op een beetje acceptabele wijze in de catering mee te nemen. Misschien zijn een paar buren bereid om me van de overdaad af te helpen.
Hoe het ook zij, de wintervoorbereidingen zijn begonnen. Het is nog te vroeg om perceeltjes te gaan tellen, maar ik heb zo het idee, dat ik met meer dan drie leeg, schoon en omgewerkt de winter in ga. De tuin is mijn vat of één van mijn vaten. Het blog mag ik ook wel als zodanig beschouwen. Meer nog? Daar ga ik eens diep over nadenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten