De lunch in Sighisoara genoten. Alweer mndn niet geweest Covid-19 heeft meer in ons leven overhoop gegooid dan je op het eerste oog zou denken. In de tussentijd is men begonnen met het herstel van de weg van Agnita naar Sighisoara. Het werd tijd. Het was inmiddels een lappendeken waar je niks van de originele asfalltlaag in kon terug vinden. België is er niks bij. Wat ze precies aan het doen zijn, weet ik niet, maar er gebeurd meer dan een vernieuwing van de asfaltbedekking.
Over een afstand van dik veertig kilometer werd op tientallen plekken gewerkt. Men is daar al een jaar of twee geleden begonnen met dingen in de grond stoppen, waar ik de bedoeling niet van snapte. En men bouwt daar nu aan verder. Iets met afwatering? Misschien kan de aannemer me meer vertellen. Niet dat hij er bij betrokken is. Dit gaat om het grote geld van Europa. Dat wordt verdeeld onder de grote vissen. Het zou me dan ook niks verbazen als het werk langer duurt dan noodzakelijk en ingrijpender is dan nodig.
Ik schat dat we hier de komende 2-3 jaar last van zullen ondervinden, als we weer die kant op gaan. Ws zelfs langer. Een reden om die richting vooral in de wintetijd te mijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten