Het bezoekje aan de Roemeense versie van een Delhaize super drukte me onbedoeld met de neus op de feiten/grenzen, waar ik sindskort aan probeer te voldoen. Met het oog op een toekomst, voorlopig ga ik daar maar vanuit, waarin we het met de gedeeltelijke aow en onze pensioentjes moeten doen, heb ik me een tijd geleden een budget opgelegd. Om te oefenen. En ik moet zeggen, het valt me niet mee.
Het is geen kwestie van dubbeltjes omdraaien maar soms is het wel een kwestie van kiezen of maar ff uitstellen. Stukken prettiger, als ik eerlijk moet zijn, dan alles maar (kunnen) doen zonder je ergens druk over hoeven te maken. Zelfvoorziening krijgt bijv. weer zin. Werk spaart uitgaven uit. Het is een vorm van geldverdienen. De waarde van handelingen, zaken en momenten stijgt als het uitgaven bespaart. In feite krijgt geld voor een deel zijn waarde terug.
Ja, ik mag daar nog wat overpeinzingen aan besteden om het op de juiste manier over de bühne te brengen. Afzien is een vorm van genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten