woensdag 30 september 2020

Oud-vertrouwd

  Voor achten in bad gedoken. Sfeerlicht aan, muziekje erbij, een hoop schuim op het water en een temperatuur om het liggen ff vol te kunnen houden. Zo'n moment waarop je je realiseert dat er een tijd was, dat ontspannen meer noodzaak dan extraatje was. Ik vergeet het veel te vaak. Uurtje eerder naar bed of zoals vanavond dat bad. Ff de gedachten proberen uit te schakelen, de ademhaling te reguleren en alle spieren laten verslappen. Het gebeurt niet vaak dat alledrie tegelijkertijd lukt. De makkelijkste is de ademhaling en zelfs die wil niet altijd naar de gewenste, vertraagde regelmaat.

 Iemand tegen me aan laten lullen of speciaal hiervoor geproduceerde klankendiarree luisteren doe ik al een eeuwigheid niet meer. Wat me er minstens voor een deel en ws meer bovenop geholpen heeft is geen integraal ondeel van het bestaan geworden. Zoiets als uit het oog uit het hart. Noodzaak verdwenen laat je de boel versloffen.

 Van bad naar bed om het door en door opgewarmde lijf rustig na te laten gloeien. Daar val je natuurlijk bij in slaap en dat is niet verkeerd. Uurtje. Het was doorbijten maar eruit gegaan voor het nachtelijke rondje met twee van de drie dames.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten