Vandaag de boel eerder in de fik gestoken. Nog voor het avondeten. Nergens opgelet en zeker niet bedacht, dat het zou kunnen gaan regenen. Ja, dat kan ook nog. Net klaar met de maaltijd kwam het water behoorlijk stevig naar beneden. Het vuur kreeg het echter niet gedoofd. Prettig. Kon ik alsnog afronden wat ik me had voorgenomen. Nl. al het bijeen geraapte rommelhout in vlammen te laten opgaan.
Ook vandaag geen zin om er tot bij twaalven mee bezig te zijn. Daarom de vroege start. Bij daglicht maakt een kampvuur stukken minder indruk dan als de avond is gevallen. Ook van het rustgevende effect was weinig te merken totdat ik na de avondmaaltijd het vuur weer opporde en een zwik deels verrotte planken erop gooide. Ineens zat ik er weer helemaal in. Ellebogen op mijn knieën. Kin in mijn handen. Blik over de vlammen de duisternis in gericht.
Snoepie kwam aangelopen uit het maisveld van de buren en nam naast mijn voeten plaats. Die wilde aandacht en mn gekroel op z'n kop of onder z'n kin. Dat is een bezigheid die misschien nog rustgevender is dan het kijken in de vlammen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten