Vuur is toch altijd weer rustgevend. Je zou iedere dag een vuurtje moeten doen voor je onder de wol kruipt. Volgens mij heb je dan een aangename, droomloze slaap. Het is, dat je momenteel wel erg vroeg moet beginnen, als je in het begin een beetje wilt zien wat je doet. Volgens mij was het nauwelijks acht uur toen het al schermerde. Negen uur was het nacht.
Had geen zin om nog twee uur in de vlammen te staren om qua bedtijd niet helemaal van slag te raken. Nu dus maar geen enerverende zaken meer aankaarten of anderszins de adrenalineproduktie op schroeven. Low profile. Onder de radar blijven, een bad mee pikken en er het beste van maken. Vooral geen actualiteit meer. Of het mijn bloeddruk stimuleert weet ik niet maar het haalt regelmatig het bloed onder de nagels vandaan. Gelukkig bedenk ik me dan steeds optijd, dat ik niet meer in Nederland leef en me nauwelijks met de toestanden hier ter plekke bezig hou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten