Lang geleden zo'n lamlendige zondag gehad. Vanalles geprobeerd maar het wilde er niet doorheen komen. Me met een Jantje van Leiden van het koken afgemaakt. Geen klus aangepakt. In een krant vastgelopen. Nergens voor de porren. Zelfs te beroerd om op bed te gaan liggen. Dan ben je een eind van je padje. Het begon nou niet bepaald slechts vanochtend. Maar er was een voorgevoel.
Dat gaat geen latertje worden. Niet de dag van vandaag de nacht doorslepen en er de dag van morgen mee 'verrassen'. Graag een frisse start, weinig gezeur en aan de slag gaan. Desnoods met het sorteren van de tulpenbollen van Mariana. Beter zou het zijn om een perceeltje om te werken. Ach, daar ben ik vandaag nog ff mee bezig geweest. Een bemestings- en beplantingsplan. Het is bij uitprinten van enige info gebleven. Onzin bovendien, want in feite zit het allemaal in mijn hoofd en hoef ik het alleen maar uit te werken. Waarna een check via het internet natuurlijk nooit kwaad kan.
D'r zijn andere mogelijkheden, als het maar iets is, dat het gevoel van beweging terug brengt. Het is aanlopen, hollen, afremmen, stilstaan en vastdraaien. Waarna weer overnieuw kan worden begonnen. Beetje als het eeuwige op en neer tussen grafstemming en champagne drinken maar dan anders. Punt achter vandaag, vanaf nu is het aan morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten