Langzaam maar constructief bezig. Perceeltje zit bijna op de helft. Het is er een van de makkelijkere soort, maar toch. Bovendien geen fysieke dwarsliggerij. Dus met een beetje geluk gaan we het veldje afmaken vandaag. Het bewerken geeft duidelijk resultaat. De ellende zit in/aan de randen en dan mn langs die delen waar ik niet meer doe dan af en toe maaien.
Over een jaar of wat hoeft het spitten alleen nog in die delen waar stalmest of compost ondergewerkt moet worden. Bij de rest zal dan onkruid verwijderen en de grond losmaken voldoende zijn. En bemesten, etc. natuurlijk maar geen herhaaldelijk spitwerk meer. Schijnt goed te zijn voor bodem en bodemleven en komt mij uitstekend uit. Voorlopig zie ik het maar als sporten. Beweging schijnt geen kwaad te kunnen.
Zo meteen weer verder en straks ook weer wat oogsten. Ik merk, dat ik dat uit het oog begin te verliezen. De bonen en tomaten houden het nog steeds niet voor gezien. Er zijn ook nog wat wortels, een paar rode bieten, sla en prei die na een heel groeiseizoen niet verder is gekomen dan de dikte van een potlood èn dat alleen voor de grootste exemplaren. Een van de raadsels voor de komende seizoenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten