De komende twee weken prachtig weer. Tijd voor een tandje meer, de lat een meter omhoog en de planning strak trekken met de uitvoering. Ho, ho, ho, dat was niet de bedoeling toch? Bedoeling of niet, tijd voor een rondje oude gewoontes van de goede soort. Latten horen net buiten bereik te liggen en zonder overdaad aan voornemens doe je meestal minder dan had gekund. Ik ga niet van mijn nieuw verworven geloof afvallen. Ik stel het tijdelijk een beetje bij en ga zien of het werkt.
Het grote meters maken is op meerdere plaatsen verzand is 'kleine klusjes'-gedoe. Dat impliceert onbedoeld dat het niet meer mijn pakkie an is. Ik zou niet weten wiens pakkie an het dan wel is. Dat is een weeffout in het systeem. Misschien wel de belangrijkste reden voor een regelmatig terugkerende vastloper. Maakt niet uit. Het ligt in de weg en zal aangepakt moeten worden.
Zooi opruimen. Draden oppakken. Ideeën concretiseren. De energie lijkt er te zijn voor zolang het duurt. Laat ik er (straks) gebruik van maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten