Weer enige rust in het lijf en het niet fysieke deel van mijn zijn. Mn in het eerste ging het aardig tekeer vandaag. Wat ik in het begin van de week niet raar zou hebben gevonden, valt je lastig, als je in feite geen ruk doet, afgezien van staan en een beetje heen en weer lopen. En het was nieteens zozeer de rug die dwars lag. Het zijn dagen waarop ik me afvraag wat er allemaal gaande is aan mijn binnenkant en als ik niet uitkijk helemaal wegzak in het regelen van mijn begrafenis en nalatenschap.
De afwas is niet de bezigheid met voldoende tegenwicht om dat te voorkomen. Pas in de tuin, maar ook niet direct trokken de verkeerde gedachten zich terug. Het ruimen van de te bmesten percelen verloopt vlot. Het ergste onkruid had ik al verwijderd. Het zijn de laatste resten, die er nog uit moeten, zowel van het onkruid in de vergeten hoeken als de groenten, kruiden en bloemen die me nu in de weg staan.
Stom gedoe. Met een betere planning hoeft dat volgend jaar niet meer op die manier te gebeuren. Dan weet je vooraf waar in het najaar de mest zal komen en kun je daar met de beplanting rekening mee houden. Misschien laat ik de prei en de peterselie staan. Dat zou net moeten kunnen. Wel ff checken of peterselie geen problemen heeft met een stevige mestgift, anders kan ik die er beter toch gewoon uithalen. Met een emmer laatste groenten weer retour keuken. Zien dat die gebruikt worden voordat ze daar niet meer geschikt voor zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten