Ruim voor negenen telefoon ... Wie wil nou weer wat op dit onmogelijk tijdstip? Mariana's broer weer omdat hij geen zin heeft om dingen zelf te doen? Nee, de meneer van de druiven. Dit is dus op en top Roemenië.
Een week geleden die man gebeld om te weten wanneer hij begon met het verkopen van druiven voor het maken van wijn. Dat kon hij niet zeggen. Ze waren net met de pluk begonnen, maar hij zou het ons rond 1 oktober laten weten. Komt dus vandaag een telefoontje maar niet om te zeggen wanneer hij op de markt in Médias staat maar met de medeling: Ik ben nu in Médias!
Alsof ik niks anders te doen heb dan duimendraaiend te wachten op het moment, dat ik in de auto kan springen om naar de markt te rijden voor de gewenste hoeveelheid druiven. Het gooit verdomme alles weer om wat een beetje op een positieve routine begon te lijken. Ook bij Mariana moet ik bij iedere vrg aan haar duidelijk maken, wanneer het de bedoeling is dat het gevraagde geleverd wordt. Doe ik dat niet dan wordt het in de daaropvolgende minuten geregeld.
Ik wilde bijv. iets met oude mest in de tuin en die ligt er zat in 24. Als ik zoiets bedenk, is dat nooit omdat ik het de volgende dag over de tuin wil verdelen. Zou ook nauwelijks kunnen, want er komt iets meer bij kijken. Het moet in de paardenkar worden geschept in 24. Daar moeten we iemand voor vinden. Ik heb daar niet de tijd voor en Mariana geen zin in. Die kar moet verplaatst worden naar 13 maar niet direct in de tuin. En dan kan ik aan de slag als weer en tijd het toelaten en de beoogde perceeltjes zijn omgewerkt. Met regen in de vooruitzicht, etc, was er geen haast bij. Half oktober was voor mij best geweest. Maar ondanks met al mijn gewicht op de remmen staat de paardenkar gevuld met oude koemest inmiddels pontificaal in mijn tuin, waar ik 'm niet wilde hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten