Als het goed is, maar helaas is dit niet de eerste keer dat ik dit denk, kan ik na vandaag een groot kruis achter het ongewenste deel van mijn familie maken. Vanavond wordt een doos met een selectie uit de kruimels van moeder's boedel, die ons pas na aandringen en inmenging van een advocaat zijn toegeworpen, bij mijn zus in de hal van de flat gedeponeerd. Waarna zij die in haar kelder kan zetten, na haar deel eruit genomen te hebben.
Mijn zus realiseerde zich pas na het maken van de afspraak, dat het vandaag bevrijdingsdag is in Nederland. Symbolischer kan nauwelijks. Bevrijdt (!) van een stelletje zelfingenomen betweters, die zonder overleg menen te kunnen bepalen wat anderen moeten doen dan wel accepteren. Ik hoop vanuit de grond van mijn hart, een uithoek waar ik zelden kom, dat ik nooit, maar dan ook werkelijk nooit meer iets met ze te maken zal hebben of ooit weer zal tegenkomen. Ik kan niet instaan voor de gevolgen.
Nu de financiële afhandeling nog en als mijn zus slim is, doet ze niets meer, dan haar bankrekening in de gaten houden en aan al het andere, wat mogelijk en eigenlijk vrijwel zeker weer fout zal gaan cq mee geknoeid gaat worden, geen aandacht te besteden. Voor je het weet moet de ellende dan nog een keer dunnetjes over. God sta me bij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten