Telefoon. Anna. Of we niet langs wilden komen. Haar zoon en vrouw waren er. Konden we praten. We hadden net de soep uitgeschept en gelukkig waren we niet meer van plan. Weliswaar niet direct bedacht, wat tamelijk dom was, maar na de soep ter plekke was het duidelijk. Bbq, drank, feest! Een illegale party. Alsnog aandacht voor Anna's negentigste.
Alles wat momenteel niet toegestaand is viel in een paar minuten over ons heen en wat was het een opluchting. Na enige aarzeling moet ik bekennen, maar toch. Handen schudden, zoenen, omhelzen, en schouder aan schouder zitten en eten uit de dezelfde pan met je vingers .... Morgen dood? Wedje maken van niet? Het is een uitdaging naar de omstandigheden toe, maar ik durf 'm aan.
Het geeft een beetje vertrouwen in het feit, dat wat normaal was weer normaal gaat worden. Menselijker kan het haast niet, al denken de officiële instanties daar op het ogenblik anders over. Anders, anders, anders is wat de klok slaat. Vooral niet terug naar wat we hadden, hoe goed het ook was. Je moet het maar verzonnen krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten