Misschien een weekje vrij nemen? Qua marge kan het makkelijk. April ben ik voorbij. Als ik zo doorga wordt het een 5+ en het was net niet de bedoeling om de lat verder in de hoogte te schuiven. Met een verhaal oké, maar enkel met mijn eigen gekeutel lijkt me dat misplaatst. Heb nu al af en toe het idee dat het geschrijf mijn bestaan oppompt. Niet teveel gelukkig, maar toch. Een beetje aandikken voor de duidelijkheid of ietsje overdrijving voor de leut.
Met een verhaal zou dat minder problematisch zijn, als het tenminste de realiteit niet uit het lood trekt. Dan zou ik de hoofdpersoon kunnen laten doen waar ik nu hooguit over denk. En als het voor de hoofdpersoon 'te gevaarlijk' wordt, splits je het gewoon een van de andere karakters in zijn of haar maag.
Het verhaal zit hoog. Toch niet het idee, dat het eraan zit te komen. Integendeel. Als er iets aan zit te komen is het wel een afscheid van die zijstraat, de acceptatie van het niet gaan gebeuren. Misschien een onderwerp? Schrijven over het feit dat schrijven het niet gaat worden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten