De oosterse kruidenvoorraad begint weer gaten te vertonen. Een bezoekje aan Nederland staat niet op de planning. Wat nu? Internet, natuurlijk. Maar daar zitten wat voorspelbare haken en ogen aan vast. Ten eerste moet je een website vinden. Het makkelijkste onderdeel. Ten tweede moet die in jouw smaakpallet van de Aziatische keuken zitten of wat daar voor jou voor doorgaat. Ten derde moeten verzendkosten in evenwicht zijn met de aanschaf.
Neem een potje of desnoods een pak van 500 gr Djinten. In Roemenië, waar wonderwel online aanbod is van Aziatische ingrediënten maar meer echt Chinees ipv Indonesisch, zit het niet in het aanbod. In Nederland, waar je met de Toko's het dichtstbij het mij bekende smakenspectrum komt, kost het een paar euro. Doen zou je denken. Maar denk je dat ook met 30 euro verzendkosten?? Zelfs met een hele boodschappenlijst kom je met je aanschaf maar met moeite in de buurt van de verzendkosten, die de boel dus ff dubbel zo duur maken.
Nu is Djinten komijn, ketoembar korianderzaad en Djahe gemalen gember maar met Laos wordt het al moeilijker en met palmsuiker, trassi, kemirinoten, citroenbladeren en -gras, etc helemaal. Ik denk, ik verbruik een paar tientjes aan totaalpakket op jaarbasis. Dan blijven de verzendkosten een onaantrekkelijke opslag. Dat wordt zien of het niet ook anders kan. Sprokkelen dus. Gelukkig maak ik de sambal inmiddels zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten