Nou we het toch over vervlogen goede momenten hebben .... Wanneer kan ik weer een keertje onderuit zakken op een mooi gelegen terras. Zoiets als Piazza Navona in Rome, Le Capitole in Toulouse, Plaça de Reial in Barcelona of gewoon Place des Vosges dan wel Boulevard Saint-Germain in Parijs? Met koffie in de vroege ochtend of een frisse witte wijn later op de dag. En me laten meeslepen door de passerende mensenmassa? Desnoods met mondkapjes, al zou het afbreuk doen aan de bezigheid van het observeren. Gezichten zijn vaak meer zeggend dan de rest van de persoon, hoe komisch of (on)opvallend de persoon ook verder moge wezen of aangekleed zijn.
De ooievaars achter mijn tuin zijn ook interessant maar a. zijn het er maar 2 of 3 en b. zit er weinig variatie in. En die af en toe passerende trekker of lopende mens zet ook geen zoden aan de dijk. Zelfs aan de voorkant op ons bankje valt momenteel weinig te beleven. Het zal toch minstens de Piata Mare in Sibiu moeten zijn om een beetje in de buurt van de gekoesterde herinneringen te komen.
Het is in feite het enige wat ik concreet mis. De rest van het ongemak is abstrakter. Mocht de nood te hoog worden, zal er vast ergens op het internet een video zwerven, die vanaf een terras de voorbijgangers heeft vastgelegd. Net zoals de treintrajectregistraties. Dan ga ik er met een glaasje voor zitten. Dat is pas armoe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten