Melk is op. Boodschappendag. De virusconfrontatie aangaan. Maskers, beschermende kleding, afstand en alert zijn. Boodschappen doen als uitdaging. Je zou bijna op een koe overstappen. Het is dat het me teveel werk is en de Jura niet op puur natuur zit te wachten. In de benen dus. Straks. Eerst de laatste druppels melk opmaken in mijn koffie.
Wereld oogt onveranderd. Lokaal is het tamelijk vochtig. De nacht zal het niet droog hebben kunnen houden. Als het dat vandaag maar wel doet. Eindelijk een punt achter de prioriteit van de tuin. Hoeveel weken geleden is het, dat ik dacht dat al gedaan te hebben? La vie d'un jardinier n'est pas une sinécure. En dan hebben we het pas over één van mijn levens en nieteens het moeilijkste.
Na de overlevingstocht naar de Penny frummelen we het planten van de tomatenplanten en de verdere afwerking van de kas tussen het aan de gang houden van de wasmachine. Tuinmomenten van een uurtje of twee voordat de machine van de volgende lading kan worden voorzien. Ff doorpakken. Twee wasrekjes. Vier machines. Eén dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten