Er bestaan zowaar corona-artikelen, die het lezen waard zijn. Het artikel (FAZ, Sinn und Kitsch, 05-04-2020, Julia Encke) gaat over ..... corona-artikelen èn inmiddels ook boeken, als je 70 pagina's tussen een voor-en achterkant een boek mag noemen. De schrijfster hekelt de zin, die iedereen ineens uit de virusperiode meent te moeten pulken. Het boekwerkje van de hand van een of andere Italiaan eindigt met de prekerige zucht:
"Wie können uns bemühen, der Epidemie einen Sinne zu geben. Wir können diese Zeit besser verwenden, darüber nachdenken, was zu denken die Normalität uns hindert: wie wir zu diesem Punkt gekommen sind, wie wir neu starten wollen. (...) Nicht zulassen, dass all dieses Leiden umsonst geschieht."
Men moet vooral lering trekken uit de crisis en die voor een betere toekomst inzetten. In 2007 heeft iemand (Henning Ritter) al eens geconstateerd, dat "Kitsch sei heute nicht mehr Sache des Herzens , sondern des Hirns, Gedankenkitsch". En (volgens de schrijfster van het artikel ) "mit schamlosem Gedankenkitsch wird in diesen Tage die empfundene Leere oft vollkommen hemmungslos gefüllt, nicht selten von großen Altbauwohnungen, Gärten oder Landsitzen aus (...)" En terecht noemt ze dat "von einem privilegierten Standpunkt aus nicht viel mehr als nichts zu sagen, das dafür aber mit großer Geste (...)". Om te concluderen:
"Aber mit diesem ganzen hohlen Pathos und der Trostprosa ist gar nichts gewonnen. Sie steht mit ihrem seichten Leerlauf der Erkenntnis eher im Weg.Um Erkenntnis aber geht es in diesem Moment und nicht um Sinnstiftung. Vielleicht muss man das jetz einfach aushalten."
Ik kan haar geen ongelijk geven. Bovendien is het allemaal zo eenzijdig en uitgekauwd als de pest. Een paar dagen geleden een krant uit januari 2019 gelezen. Wat een genot! Wat een variatie aan onderwerpen en invalshoeken in de vele compleet verschillende artikelen. Ik denk, ik ga zuinig zijn op mijn stapel oude kranten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten