Als je weereens met je neus op voorbije decennia wordt gedrukt en beseft, dat je ze doorleeft hebt, krijgt de stemming iets weemoedigs. Mn omdat je beseft, dat je met de wetenschap van vandaag een hoop dingen anders gedaan zou hebben. Al die lieden die heel hard roepen, dat ze het niet anders zouden doen, als ze het over konden doen, moeten hun mond omspoelen. Of ik dan ook hier zou eindigen is maar de vrg en dat zou zonde zijn, want ik heb het hier (eindelijk) naar mijn zin. Het had twintig jaar eerder gekund en dat blijft bij tijd en wijle steken.
Helaas nemen gedane zaken geen keer. Ik moet het doen met wat het is geworden. Had beter en had met gemak een stuk slechter kunnen uitpakken. Nu is het schikken en genieten zoals het is. Niet dat dat schikken moeite kost, zoals al aangegeven. Wat wel blijft schuren is, dat het schikken een hoop slikken heeft gekost. Ik ga daar niet weer over doorzagen, maar een feit is het wel. Fysiek, emotioneel èn financieel.
Dan zit je daar op die kei aan de rand van dat kabbelende bergbeekje met glasheldere water en een enkel wegschietende visje. Puft uit. Rammelt eens met je hoofd en vrgt je af of het wel zo glashelder is, wat je ziet. Maakt het uit? Dat is de vrg en ook weer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten