vrijdag 22 mei 2020

Gewichtig

 Geen telefoon gehoord want in de schuur bezig en ook geen overmatig luidruchtige honden, maar ergens had ik het idee, dat er iemand voor het huis gestopt was. Een leverancier en d'r was er maar eentje waar ik met smacht op zat te wachten. De transporteur van mijn hydraulische houtsplijter. Het einde van het tijdperk van eindeloos hakken. En het klopte.

 Zo'n vierkant, net te hoog ding, waarvan je, als je het voor je hebt op de weg, altijd het idee hebt, dat het ieder moment op z'n zij kan klappen. Jong jochie achter het stuur en in de laadruimte, tegen de chauffeurscabine aan stond het ding op een pallet. 250 kg schoon aan de haak en niks om het uit de auto op de grond te bevorderen. Dat ik geen heftruck had verbaasde hem niks, maar misschien wist ik een paar handen extra te regelen. Misschien handig om dat vooraf aan te geven??

 Uiteindelijk via de aannemer, vaak vervloekt maar altijd behulpzaam, het ding in Agnita uit kunnen laden. Nu staat ie op het terrein van een autowasserij en ben ik benieuwd hoe het verder gaat. Hopelijk is het machien morgen niet verdwenen. Zoiets mag je niet hardop denken. Misschien luisteren de omstandigheden mee en breng ik ze op een idee. Praktischer is, dat er nu niks verkeerds mee mag gebeuren. Het ding is onbeschadigd uit de wagen van de leverancier gekomen en daar heb ik voor getekend. Eventuele transportschade bij de retour naar Coves kan ik niet meer claimen. Bovendien moet ik binnen drie dagen laten weten of iets niet werkt of ontbreekt, dus morgen moet het ding sowieso hier naar toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten