Vandaag definitief een punt achter het irrigatie-idee in de kas gezet. Verder met het leven. Had natuurlijk direct de drie gekochte soorten tomaat willen planten en die ene rij met de sterkste kneuzen uit de eigen kweek. Van (4x7)x2 tomatenplanten gaan er tien daadwerkelijk de grond in en dan is het hopen, dat er niet alsnog een paar afhaken. Dat moet komende winter echt anders.
Je kunt veel willen, maar die spreekwoordelijke weg is er niet altijd. Tijd tekort. Te rommelig bezig. Regen kan het punt niet zijn geweest, want de kas houdt die buiten. Hoe het ook zij, de planten moeten nog een dag wachten. Het worden er minder dan vorig jaar. Meer ruimte, minder onderlinge besmetting als de schimmel weer toeslaat. De kans die ik met de watergeefsysteem had willen willen verminderen. Ach, hou d'r over op. Volgend jaar olla's improviseren, ingraven en zien of dat wel een serieuze verbetering oplevert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten