donderdag 21 mei 2020

Doorgeschoten

 Na de verbazing over de onverwacht fitte en actieve dag van gisteren heeft de nacht dat ruim overtroffen. Toch iets waar je 's nachts niet op zit te wachten. Na een paar uur naar het plafond te hebben gestaard wel in slaap gevallen om vervolgens weer uit de dood op te staan. Lazerus is er niks bij. Ditmaal niet in het grensgebied tussen slapen en waken maar als donderdslag vanuit de diepe slaap de volle overtuiging dat dat het was. Vreemdgenoeg is dan de eerste reactie het zoeken naar de telefoon en licht maken. Wat de overtuiging trouwens niet weet te breken. Dat gebeurd pas in de seconden daarna. Vervolgens mag je bijkomen. Iets wat niet in een paar minuten is bekeken.

 Half vijf en al weten, dat het een taaie dag gaat worden. Gesloopt weggedoken in de kussen en ergens ook weer in slaap gevallen. Twee uur om de ergste onrust te laten betijen. Tegen zevenen de ogen opengeslagen en direct een 'dan dus maar weer verder' wat door mijn hoofd schiet. Aangeslagen maar niet het veld uit. Komt mooi uit, dat er een berg afwas staat in de keuken. Ideale bijkombezigheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten