Sissi op mijn schoot. Mariana druk met de gisteren gekochte bloemen. Van de voorspelde regen nog weinig naar beneden gekomen. Afwas voor het grootste deel gedaan. En de lunch is zo een fluitje van een cent. Zo moeten de dagen rollen. Zo hou je jezelf op koers. De middag vrij voor andere bezigheden. De tuin lijkt me een aardige kanshebber als de regen het verder laat afweten. Er is weer zat onkruid dat verwijderd mag worden. En met de natte grond is dat een stuk prettig èn eenvoudiger dan als de bovenlaag keihard is uitgedroogd.
Ook gewoon zin in. De blik is dan wel niet op oneindig, maar het verstand houdt zich gegarandeerd een paar uur koest en hoewel opruimen niet tot mijn sterkste kanten behoort zijn opgeschoonde perceeltjes een lust voor het oog. Hoewel alles min of meer met groeien is begonnen is het wachten op de gewenste weelderigheid. Dat zie ik voorlopig alleen bij het ongewenste aandeel in de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten