Vroeg d'rin, laat d'ruit. Zonder honden zou ik d'r meer van genieten. Arme beesten hebben moeten knijpen vanochtend. Maar alles is weer vergeven en vergeten. Daar doen honden nooit moeilijk over. Zijn duidelijk geen mensen. Prachtige dag weer. Verder waar we gisteren waren gebleven en meer.
De nacht verbracht met zoeken van iets voor anderen. Een uur of wat geleden kon ik het nog recapituleren. Nu is het verwaaid op de ochtendwandeling met de dames. Weet wel nog, dat het me verbaasde. Waarom zou ik de hele tijd iets, weet niet meer wat, gaan zoeken voor anderen? Niet mijn gangbare instelling. Wie het kwijt maakt, zoekt het zelf. That's the way.
Ik krijg op mijn oude dag toch geen last van hulpvaardigheid, hoop ik. Ik hou dat graag beperkt tot de dieren, de planten en mezelf. Mensen zijn in de regel in staat om geheel onafhankelijk op eigen benen te staan en doen dat maar lekker ook. Genoeg met me eigen te stellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten