Een aantal dagen geleden de laatste verticale lijnen voor de opspandraden van de druif bepaald. Met de laser, dus dat zou netjes recht moeten zijn. Toch knaagde er iets. De begin en eindpunten op zo'n meter of drie afstand van elkaar leken niet loodrecht boven elkaar. Denk, denk, denk. Maakt mijn oog een fout of heb ik iets verkeerd gedaan?? Ineens had ik het. Ik had de laser niet waterpas gezet, wat ik bij de horizontale draden wel had gedaan. Opnw dus en mooi dat er een afwijking van 2 cm in zat. Niks mis met mijn ogen.
Nu kan met een gerust hart de boor in de muur. Gelukkig twijfelde ik. Je zult toch de rest van je leven tegen twee scheve draden moeten aankijken. Een gruwelijke gedachte. Een scheef gespannen druif. Een ramp. Een dagelijks terugkerende irritatie. En correctie nauwelijks mogelijk. Twee 12 mm gaten op nauwelijks 2 cm van elkaar is vrgn om problemen. Je zou er door gaan verhuizen als je niet uitkijkt. Dat heb ik mooi weten te voorkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten