Steun en kreun, waar blijft die dreun? Dat ik nog relatief fit op zit, verbaast me hogelijk. Ik had vandaag minstens op een siësta gegokt, Maar daar ben ik aan voorbijgegaan zonder er verder bij stil te staan. En ook nu in de avond had ik een afknapper voorzien ruim voor de tijd, dat ik met twee van de drie dames een laatste ronde voor de nacht ga doen. Maar ook nu niks.
Het zullen geen kleine uurtjes worden. Daar ben ik tegenwoordig te verstandig voor. Tussen elf en half twaalf kijk ik mezelf eens diep in mijn ogen en vrg me af hoe fit ik morgen onder het dekbed vandaan wil komen. Aangezien dat muv vanochtend ondanks 7 - 8 uur slaap meestal een kwestie van gezonde tegenzin is, kap ik voor twaalven af waarmee ik bezig ben. Sla de krant dicht, sluit het blog af of parkeer mijn truck in de berm.
Voordat de dames hun blaas hebben geledigd en ik mijn avondtoilet (ahum) heb gemaakt, is het gauw een uur later, als ik onder het dekbed de dag aan mijn geestesoog voorbij laat trekken. Iets bijzonders gebeurd? Iets vergeten? Iets wat ik moet onthouden? Iets anders? Ik kijk wat rond in het niets. Verwonder me over mezelf, het moment en dat ik leef. Krijg af en toe een ingeving. En val normaal gesproken binnen een half uur in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten