Het wil niet zo vandaag. Niet met mij. Niet met de spankabels. Niet met de Europese unie. Niet met het weer. Niet met de verjaardagskaarsjes op de taart voor Anna. Een originele "Off"-dag. De middag met de siësta verliep nog het soepelst. Ooit goot ik er op momenten als deze een klap alcohol in. Hielp niet, ben ik na jaren ook achter gekomen, maar maakte het passeren van de tijd iets minder taai. Ook zonder overheidsbemoeienis doe ik dat al tijden niet meer, wat me een goed gevoel zou moeten geven maar dat niet doet.
Wat rest is hangen, wurgen, duwen, trekken? Nee. Allemaal minstens zo zinloos als alcohol. Wat niet wil zeggen, dat ik me er niet regelmatig aan bezondig. Mens is tenslotte hardleers. Maar vandaag dus niet. De wereld en alles wat concreter is de middelvinger gegeven en me er vooral niet mee bezig gehouden. Dat bezig houden werkte toch al niet, dus dat kwam mooi uit.
Langzaam, misschien wel dank de bedrust, ben ik weer benaderbaar door wat moet en wat zou kunnen. Alleen de wil wil nog niet zo. Nu mag dat glaasje wel. Dus, proost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten