Niet zo jofel. Bestaat dat woord nog? Gebruikt wordt het nauwelijks. Tenminste niet dat het mij is opgevallen. Maar een betere omschrijving van mijn huidige 'zijn' kan ik niet bedenken. Wat het is, weet ik niet, maar het is niet wat het zou moeten zijn. Mn de laatste dagen, maar eigenlijk al weken. Sinds de laatste crises rond de Pasen valt het me met regelmaat op, dat het meer slepen dan glijden is, zonder dat een of het punt van wrijving aanwijsbaar is. Iets ongemakkelijks, ongewends en ongewensts.
Alles gaat nog net iets trager dan het al ging. Conditie is ver te zoeken. Interesse is lauwtjes. Motivatie niet om over naar huis te schrijven. En enthousiasme .... wat is dat ook al weer? Heb ik iets onder de leden of zit het tussen de oren? Meer opties zijn er volgens mij niet. Overzichtelijk dus en ik moet zeggen, geen van beide springt eruit. Geen fysieke ongemakken, eerder minder dan meer pijntjes en irritaties, maar ook geen stemming die op weg is naar de afgrond. Tweemaal goed geeft fout? Hoe kan dat? Speelt een nog onbekende kracht mee in dit spel? Onderschat ik iets? Een algehele allergie-malaise? Wat te denken van ouder worden? Te weinig rust?
Het is weekend. Ff nergens speciaal mee bezig zijn? Een beetje tutten? Misschien tut ik wel te weinig. Meer getut! Tutten moet!! Alsof ik niet al meer moet dan me lief is. Daar net verandering in heb aangebracht. La vie, la vie, mais si, la vie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten