Met zo'n siësta moet je wel door tot ver in de avond om niet het idee te hebben, dat de dagen tegenwoordig niks meer voorstellen. Nu kan dat buiten inmiddels al tot een uur of half tien maar er moet ook nog gegeten en dus gekookt worden. Allemaal tijdverlies. Behalve jezelf kunnen opsplitsen zou je ook af moeten van dat voortdurend getafel. Je moet er weer door bewegen, naar de plee, tanden poetsen, boodschappen doen, koken. Kost allemaal tijd.
De mens mag een wonderlijk evolutionair resultaat zijn, maar aan de praktische kant schort er het nodige. Of natuurlijk aan de invulling, die dit wonderlijke wezen er zelf aan gegeven heeft. Of is dat ook een constructiefout? We hadden beter op panda's kunnen lijken dan op mieren en konijnen, dan hadden we nu ongetwijfeld een hoop minder problemen gehad. Als we dat nu überhaupt gehaald hadden.
Die kant gaan we maar niet op met onze gedachten. Dat geeft morgen problemen en als ik morgen ergens geen zin in heb, zijn dat problemen. Morgen moet de bal aan het rollen gehouden worden. Niks existentieels. Gewoon domweg functioneel. Meer doen, minder denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten