Het bezig zijn gaat langzaam, maar misschien heb ik dit jaar al meer gedaan dan het hele vorige jaar bij elkaar. En we zijn nog niet op de helft. Het is slechts een indruk, maar wel eentje die stimuleert. Ik zou zo de fout kunnen maken om op te sommen, wat ik voor de winter gedaan wil hebben. Ik ga dat dit keer niet doen. Er is meer te doen dan ik handen en uren heb, dus we zien wel hoever we komen.
Zoals alles in alles grijpt en belemmerend werkt bij de aanpak van wat moet gebeuren, zo grijpt ook alles in alles bij het opruimen en inrichten, als de bal maar eenmaal rolt. Van het een komt het ander. Iedere keer weer met van die momenten waarop ik moet beseffen niet alles ineens te kunnen. Doorgaan ipv doodslaan is dan de oplossing. Niks nieuws onder de zon. Het nieuwigheidje is, dat het allemaal niet bij theorie alleen blijft.
Nadeel is wel, dat het enthousiasme zoveel zorgvuldig gesloten zijstraten terug onder de aandacht brengt, dat het bijna niet meer mooi is. Drie vooruit en twee terug is er niks bij als ik niet oppas. Oogkleppen op en niet verder kijken, dan mijn neus lang is. Is eens een keertje wat anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten