Zo mooi als de uien en wortels erbij staan, zo behelpen is het dit jaar (weer) met de bonen. Geen muizen dit keer, gewoon te nat. Van de tweede zaai gaat ook één partij zeer ws niet opkomen, want verrot. Volgend jaar voorzaaien en uitplanten? Misschien. Andere optie is een avond in lampolie of gewoon slaolie. Van de twee overgedane partijen komt er eentje wel op, dat is dan toch weer iets. De ene boon is duidelijk de andere niet.
Zo beginnen na de voorbereidingen de onderhoudszorgen. De luizen op de tuinbonen, de zaden die niet opkomen en het onkruid, dat beduidend minder last heeft van het koude en natte weer dan de gezaaide of geplante groenten. Je zou bijna de hele tuin in een kas willen vatten. Maar niet doen, dat brengt ongetwijfeld zo zijn eigen problemen mee.
In de geïmproviseerde kas, meer een oversized tunnel doen de tomaten het goed. Alles groeit en vooralsnog geen aantasting te zien van de beruchte schimmel. Op de binnenplaats staat een emmer brandnetels te weken, die we op de tomatenplanten gaan spuiten in de hoop, dat het de schimmel buiten de deur weet te houden. Daar komt natuurlijk meer bij kijken, maar het is een essentiële bijdrage. En zo blijf je bezig. Wat het leuke aan de tuin is, hoe ergerlijk de bezigheden en mn dan de aanleidingen soms ook zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten