Dat was maart. Morgen februari en dan op naar de hogere, hoogste echalons. De ene mnd vlot het de andere mnd niet. Soms lult het gewoon makkelijker dan gemiddeld. Wat dat gemiddelde ook moge wezen. Stiekem is daar natuurlijk de hoop en/of het streven om die 10K aan bijdrages nog dit jaar binnen te slepen. Met alle risico vandien.
Op het moment dat die neiging zich weer in een gedachte weet te vatten, is het direct afwijzen en ontkennen van mijn kant. Maar is dat voor de bühne of serieus? Politiek. Eerst hard ontkennen om vervolgens te zeggen, dat het eigenlijk niet anders had gekund. Bla, bla! Hangt natuurlijk van vanalles af maar vooral toch van wat ik en/of de wereld de komende 7 mndn nog aan den lijve ga(at) ondervinden. De gevreesde tweede coronagolf? Het einde van de hernieuwde 'roaring twenties' voordat ze goed en wel begonnen zijn? De wereld op z'n gat? Een corona-vaccin en wat dat allemaal voor verwikkelingen oplevert? Misschien wel een begrafenis en dan ontgaat me alles en kan ik die 10K ook vergeten.
Je zou het spannend kunnen noemen, dat je het niet weet. Of het net onder controle willen houden om de wetenschap wel te hebben. Hoewel ik normaal gesproken voor de tweede optie ga, zie ik dat nu niet gebeuren. Ik merk een neiging om me op mijn tuin te concentreren en de wereld het ff zelf te laten uitzoeken. Als die 'tweede zaai' bonen zou willen opkomen, ga ik tevreden de zomer in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten