Graven vandaag. De kuil moet er tenslotte komen en graaft zich niet vanzelf zoals er weinig vanzelf gaat. Ook de wasmachine leegt zich niet vanzelf en ik ben het gisteravond vergeten te doen. Mag hopen, dat dit geen ongewenste verrassingen gaat opleveren. Na de koffie kan ik wel iets meer verdragen dan op nuchtere maag, maar een hoop verklote was zou geen fijn begin zijn van wat een actieve dag moet worden.
Maar graven dus en ook een blik werpen op de puppies. Of ze nog allemaal in leven zijn en de moeder geen problemen maakt, als ik erbij wil komen. Dat zal tenslotte moeten, als ik er een stel wil weghalen morgenochtend. Het idee zit nog steeds niet lekker, hoewel ik me er zo goed als bij heb neergelegd. Veel andere mogelijkheden om het aantal pups te verminderen zijn er niet en in een zak met een baksteen naar de bodem van een rivier is misschien ook wel te doen qua pijn en snelheid maar komt toch stukker beroerder over.
Zware kost zo vroeg in de ochtend. Eerst maar eens met de was beginnen, dan graven en vervolgens zien wat er nog aan fut en motivatie over is. Het wordt een prachtige dag en er is een verjaardag te vieren. Kortom zoals altijd, de dagen vullen zich altijd weer als vanzelf. Ja, dat gaat wel vanzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten