Een ouderwets aantal uren geslapen. Klinkt prachtig maar het maakt de werkelijkheid mooier dan ie is. 'Ouderwets' in de betekenis van toen ik nog genoeg had aan 3 à 4 uur per nacht. Dat is niet meer zo. Desondanks een aardige vooruitgang tov de voorafgaande twee nachten. Het storm is gaan liggen, tenminste voor het moment. Wel lang wakker gelegen en om half zes alweer in de gelegenheid om het plafond te bewonderen. Je kunt niet alles hebben, zullen we maar zeggen. Nu kan het vannacht in elk geval weer beter. Toch?
Afgezien van het onprettige karakter van de heisa in de voorbije nachten zijn het wonderlijke gebeurtenissen, waar ik maar niet de vinger achter een verklaring weet te krijgen? Uitgaande van het feit dat het steeds ongeveer hetzelfde is. Spanning? Ontspanning? Verandering van spijs (letterlijk)? Dan is het meer de terugverandering, want weer thuis. Iets chemisch cq fysieks of doldraaiende hersencellen?
Ik heb de neiging om de alcoholcomsumptie (klinkt toch veel beter dan 'drank') in het rijtje van mogelijke oorzaken te zetten, maar dat is het soort automatisme dat tegenwoordig nauwelijks meer hout snijdt, tenzij de incasseringsmarges inmiddels zo klein zijn geworden, dat een glas of wat extra, bij het weer weglaten ervan tot afkickverschijnselen leidt. Ik kan me dat nauwelijk voorstellen. Neemt niet weg dat het nachtelijke circus daar het makkelijkst mee te verklaren zou zijn. Nu moet je verklaringen nooit te ver zoeken maar zijn makkelijke verklaringen vaak niet de juiste. Misschien komen we er ooit achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten