Momentenoverdaad. Na de bustour op dinsdag had de groep (dwz ik) vrij vandaag. Het probleem zat 'm niet in het overgeleverd zijn aan een vreemde plek, maar ik het overweldigende aanbod en de wetenschap, dat daar maar een klein deel nader van bekeken kon worden. Het ene stel koos voor dobberen in de Seine, de andere twee beperkten zich tot de directe omgeving van het hotel en beklommen oa de Sacre-coeur.
Ik weet dat het kan, maar nooit gedaan, ook niet toen ik daar niet de moeite mee had, die hoogte me tegenwoordig weet te bezorgen. En eigenlijk zit het nieteens zo zeer in de hoogte, maar in de manier, het middel waarmee je er moet komen: liften, trappen, bruggen of vliegtuigen. Op de een of andere manier heb ik het vertrouwen in de technische vaardigen van de mens verloren. Netjes met beide benen op de grond voelt het beste aan.
Op het terras bijkletsend bijkomen en vervolgens de avond in, waarvan niemand van de anderen wist wat zou gebeuren, behalve dat ze wat netter dan normaal gekleed moesten zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten