De middag niet geheel verloren laten gaan. Het opstarten mag dan weer ff buitensporig veel overtuigingskracht kosten, eenmaal bezig gaat het verder op eigen kracht. De met onkruid overwoekerde tuin had niks aantrekkelijks en ik kon dat er voor mezelf ook niet van maken. Alternatieven zat gelukkig en voor het verder afwerken van de electra gekozen.
Die alweer mndn geleden ontvangen afdekplaatjes en andere schakel- en stopcontactonderdelen heb ik al een paar keer door mijn handen laten gaan en het kostte me steeds meer moeite om te bedenken, wat ik me bij het bestellen ervan bedacht had. Waar wat en dan in welke kleur? Het zou me niets verbazen, als ik straks, waar ik dacht tekort te komen, een hoop blijk over te houden. Maar voor het zover zou kunnen komen, zal ik eerst moeten plaatsen wat nog geplaatst moet worden.
Afdekplaatjes vervangen in de slaapkamer, waardoor er genoeg van dezelfde kleur overblijven voor mijn, nog steeds met verhuisdozen gevulde kamer. De elektrische aansluiting aan/achter de kop van het bed moet nog, maar daar komt teveel bij kijken voor het moment. In het halletje van de ontbrekende trap mist nog de bedrading. Werk genoeg kortom. Dat gaat niet in een middag lukken. Trap op, trap af. Trekveer doorvoeren. Kabels knippen. En tenslotte de muurdozen op de gewenste manier afwerken.
Jammer dat ik er bij vijven mee moest kappen. Ja, zo raar werkt dat. Het is als met naar bed gaan. Eerst er niet in willen en er vervolgens niet uit willen komen. Tenminste, zo was het ooit. Het in bed stappen gaat me nu zelfs een beetje te makkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten