Je hebt verrassingen en verrassingen, en ws ook nog andere verrassingen, maar laten we ons tot de eerste twee soorten beperken. De simpelste vorm van verrassen is weten dat en wat iemand leuk vindt, waar je haar of hem een plezier mee doet en de persoon daarmee verrassen. Voorbeelden zijn: rozen, parfum, etentje, zon en zee vakantie, etc. Dat heet risicoloos verrassen. Heeft ook iets afgezaagds, als je altijd maar weer de platgetreden paden volgt.
Om het wat spannender te houden is er het verrassen in kwadraat of zoiets. Dan doe je iets waarvan je hoopt, dat het in goede aarde valt. Dan zitten we meestal in de categorie activiteiten. Dan ga je ergens heen. Film, theater, stad, weekendje weg etc. Dan nog doe je er slim aan om tenmiste enigszins te weten of het gewaardeerd zal worden of niet. Met mijn moeder naar de naaktsauna zou een bom van een verrassing zijn, maar ik denk dat ze er fijntjes voor zal bedanken. Nu zeker, maar 40 jaar geleden ook.
Dan kom je op het terrein, dat je zelf ergens heel enthousiast van/voor bent en niet stilstaat bij de mogelijkheid, dat anderen daar hun eigen ideeën over op na houden. Net als veel van haar landgenoten is Mariana erg enthousiast over de inheemse folklore en al zijn streekgebonden variaties. Agnita/Coves heeft ook zo z'n klederdracht en een van Mariana's ideeën voor de tuinkamer is een stel étalagepoppen aan te kleden met de lokale kleren van haar ouders. Ergens in dat verhaal moet Mariana op het idee zijn gekomen om een speciaal versierd hoofddeksel voor mij te laten maken. En daar gaat het dan (helaas) mis.
Ik en hoofddeksels is al een zeer zeldzaam iets. Ik en folklore-petjes .... carnaval heb ik rond mijn twintigste voor het laatst gevierd in een kleurrijke jurk en strikjes in mijn haar. Die tijd is voorbij. Prachtig hoedje, vrolijk, bont, maar een hoedje. Doe mijne maar straks op de kop van de pop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten