Was de nacht beter? Ja. Was ie goed? Alles behalve dat. Er raast iets in mijn lijf, dat zijn kans schoon ziet op het moment, dat ik me uitstrek in de hoop rustig de nacht door te komen. Alsof de F1 door mijn aderen scheurt en voortdurend uit de bocht vliegt. Of dat een bron ergens binnenin permanent water spuwt en dat water aan hoofd-, hand- en voeteneinde naar buiten spuit. Desondanks in slaap, dan dromen waarin roofdieren het verplaatsen van de ene naar de ander plek haast onmogelijk maken en waar ik om de haverklap volledig gedesoriënteerd uit wakker schrikt om er vervolgens naadloos mee verder te gaan, weer op te schrikken, niet te weten waar ik ben, etc.
Niet wat ik onder het rustig genieten van een welverdiende nachtrust versta. Blijkbaar heb ik die nachtrust niet verdiend. Geen zin om weer tot bij het ochtendgloren heen en weer gesmeten te worden, ergens na tweeën via de oordoppen een dosis digitale rust tussen mijn oren geplempt. Het werkte niet feilloos, maar de rest van de nacht kwam ietsje meer in de buurt van het bedoelde.
Om half acht de nacht gelaten voor wat het was. Minder gesloopt dan gisteren. Dat scheelt. Zou me toch wat waard zijn, als ik meer zou snappen van het 'waarom' van deze aanslagen op mijn (meestal nachtelijke) welzijn. Mijn grijze massa houdt er al meer verkeerde fantasieën op na dan me lief is. Mijn behoefte aan extra triggers in deze is 0,nihil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten