Tijdens de lunch een poging gedaan om te begrijpen wat er nou mis was aan het shoppen in Les Grands Magasines? Het was hen mn te duur. Nu kan ik me daar iets bij voorstellen, als je op de begane grond loopt van dat deel van Lafayette waar ook de damesmode huist. We liepen niet voor niks in die filiaal rond. Met de cosmetica valt nog te leven. Bij de tassen wordt het al een beetje pijnlijk en bij de horloges en sieraden is het ronduit belachelijk. Meer prijzen met 5 cijfers voor de komma dan minder en ook zes was geen uitzondering. Maar goed, dat is dierentuintje. Kijken wat er voor raars te krijgen is. Of wat voor simpels voor exorbutante prijzen aangeboden wordt. Handtasje minimaal 1000 euro. Horloge, zet er maar een nul of twee bij. Daar kijk je door- of overheen. Dat is bijna amusement. Voor mij dan. De anderen bleek het eerder af te schrikken.
Hetzelfde verhaal ging echter niet op voor de mode-afdelingen. Tenminste niet in mijn optiek. Ook daar kon je makkelijk een paar duizend euro op een jurk kapot slaan, maar de meeste prijzen waren stukken normaler. Normaler, maar niet wat mensen in hun hoofd hadden blijkbaar. Van het ene stel kon ik het begrijpen, die hebben niks te makken cq hij houdt het geld voor zichzelf en zijn kinderen. De andere twee leven in andere verhoudingen en zij had ook al een paar schoen van 165 euro gekocht. Wat je toch nauwelijks 'op de kop tikken' kunt noemen.
Soit, ipv een beetje zoeken bij 30, 40 of meer merken onder een dak, wilde men naar buiten en winkel voor winkel aflopen .... Gelukkig was het regenen opgehouden en ben ik eerst met mijn gevolg nog door de huis- en keuken filiaal gestruind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten