Spijt? Neuh, niet bepaald. Handig is het niet natuurlijk om feest te vieren, als je al niet overloopt van functionele activiteit. De hele dag uit mijn neus zitten eten heb ik nou ook weer niet. Tandarts, kaakfoto's en zowaar nog bonen en tomaten geplukt aan het begin van de avond. En de opvullende achtergrondruis zou je tekort doen, als je 'm als volkomen nutteloos aan de kant zou schuiven.
Behalve goed gegeten hebben we in Jules ook meerdere niet onbelangrijke onderwerpen ter tafel gebracht. Uitgebreid praten is iets wat we niet vaak doen. Soms verdenk ik Mariana van misplaatste prioriteiten, dat ze wacht op de samenkomst met een of meerdere landgenoten, waarna ze van wal steekt en haar verbale kruit verschiet. Dat kost uren. Uren waarin de woordenstroom maar niet opdroogt, terwijl enkel met mij om haar heen kan ze zich hullen in stilzwijgen van gelijksoortige omvang. Beetje raar toch?
Nu hoeft ze mij niet op dezelfde manier de oren van de kop te kletsen en zeker niet iedere keer hetzelfde rondje onderwerpen af te werken. Daarbij komt dat ze het Engels lang niet zo goed beheerst als ze zou willen. Maar wat is er op tegen om een krakkemiekerig gesprek in het Roemeens te voeren? Die taal beheerst ze zeker en ik moet toch een keer die zinsopbouw onder de knie krijgen, Wat heb ik anders aan de alsmaar groeiende woordenkennis?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten