De dag hobbelt rustig voort. Het weer heeft zich redelijk hersteld. Zowaar een beetje geklust, als je het vervangen van een riedel lampen daaronder wilt laten vallen. En, ik zou het bijna vergeten, het aanrecht bevrijdt van de vuile vaat. En raadt 'ns wat, de dag is nog niet om. Dat biedt mogelijkheden. Of ik die ga aangrijpen is punt twee, maar ze zijn er èn ik zie ze.
Leuk dat filosoferen, maar het is toch leuker, als er werkelijk iets van komt? Blijkbaar vond ik dat zelf ook en ben een uur later aan de slag gegaan in de keuken. Mag geen klussen heten, maar zorgt wel voor een verzorgde maaltijd, als het straks tijd is om de innerlijke mens te voederen. Het gaat salade worden. Zo gepiept natuurlijk als al het snij- en schoonmaakwerk vooraf is gedaan. Een beetje aardig op het bord deponeren. Op de kleurtjes en vorm van de samnestellende delen letten en ook de smaak niet vergeten.
Al die verantwoorde maar vooral toch waterige ingrediënten benodigen een paar onderdelen, die de smaakpapillen wakker schudden. Iets gerookst (vis, kaas, noten), of iets zouts (kaas, olijven, ansjovis) doet wonderen. Ook ham, knoflook en iets van salami is goed bruikbaar. Daar hoeft dan weinig speciaals overheen. Olijfolie, peper, snufje zout en eventueel een lepel scherpe mosterd of sambal en je waant je in een beter restaurant op een gave, zuidelijke locatie ergens aan het water. Pofta buna!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten