Laten we het erop houden, dat we weer in ons normale doen verkeren. Er is weer afkeer van doen wat gedaan moet worden, er zijn weer de slepende zaken die me opwachten bij het ontwaken, mijn geworstel met de tuin, de nooit korter wordende kluslijst, de wens om meer te koken en regelmatiger de Duitse zondagskrant te lezen .... Wat vergeet ik?
Heb ik nou de afgelopen mndn zo weinig gedaan? Niet echt. Het is nog steeds zo, dat er zoveel tussendoor komt, dat de wachtende klussen de rij niet uitkomen. Maar, ik geef toe, dat is het niet alleen. De discipline zou strakker kunnen. Ik geniet eigenlijk teveel van de vrijheid om dingen niet te doen. Niet te hoeven doen, dat komt er nog eens bij. Het mag, zo mooi zijn als het zou gebeuren maar het moet niet. Zonder valt ook goed te leven.
Ondertussen worden de nachten in een rap tempo behalve langer ook kouder. Niet lang meer en 's ochtends gaat het met de honden weer in de jas naar buiten. Weer een jaar afgerond. Kansen gegrepen en kansen laten liggen. Een paar weken nog en dan gaat de blik onherroepelijk richting Kerst, O&N, winter en kou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten