Te duur? Oké, dan naar de Marché aux Puces. Porte Clignancourt. Heet tegenwoordig: Le Marché Aux Puces de Saint-Ouen. Weer zo'n plek, waar ik zo lang geleden voor het laatst ben geweest, dat er weinig meer dan een vage herinnering van is blijven hangen. Maar wel herinneringen uit betere tijden. Betere tijden van de markt. Toen, gauw 35 jaar geleden hoefde je niet eerst door een eindeloze berg gympen- en trainingspakkenverkooppunten (Scrabble?) heen te worstelen, voordat je in de meer achteraf straatjes toekomt aan het echtere werk; de zooi van een gemiddelde rommelmarkt, de pap waarin je hoopt krenten te vinden.
Er was een verkooppunt met bronzen beelden. Prachtig. Dolfijnfonteinen. Metalen wenteltrap. Leeuwen voor aan weerszijden van de oprit. Paarden. Oude radiatoren. Noem het op. Alleen het transport al .....
Mariana viel voor een zg Vintage handeltje met haute-couture kleding uit de 50-60-70 jaren. Een winkel, want anders kun je het niet noemen, van krap 3 meter breed maar gauw 100 m diep. En dat aan twee kanten op twee niveau's volhangend met jurken en andere kledingstukken van minimaal 300 euro tot diep in de 4 cijfers. Gucci, Chanel, YsLaurent, etc. Daar hing voor een nauwelijks voorstelbaar kapitaal aan kleding. Helaas voor Mariana en gelukkig voor mij voornamelijk maatje 34/36. Er waren stukken, die Mariana enkel al als muurdecoratie had aangeschaft, als ik haar haar gang had laten gaan. Kleding en Mariana, een aparte combi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten