Er zit systeem in. Wanneer was de laatste keer? Na terugkeer uit Utrecht? Volgens mij wel. Of was het er net voor? Of rond het graven voor Katrien? Of gooi ik alles door elkaar en laat me verleiden door de mogelijkheid van het bestaan van een soort syteem? Helaas is een mnd of meer terugbladeren met 7 stukjes per pagina niet zo'n praktische bezigheid. Ik moet het van mijn idee hebben. En dat zegt me, dat er iets van een systeem zit in het voorbijkomen van het soort beroerde nachten als de afgelopene.
Ieder uur wakker worden is al knap vervelend, als je slapen wilt, maar het kan dus erger. Het spektakel heeft tot bij vijven geduurd, voordat het systeem, ws moe van zichzelf, enigszins kalmeerde en de rust in het lijf en onder het schedeldak terugkeerde. Dan stap je, weer wakker maar verre van uitgeslapen om half negen niet fluitend naast je bed.
Gelukkig trekt het snel bij, maar een spetterende dag zie ik er vandaag niet van komen. Ik zou zo weer in bed kunnen kruipen. En wat let me? Enkel het idee, dat ik dan vannacht in ieder geval helemaal niet zal slapen. Het opstarten gaat kortom uitlopen. Vandaag verder met wat gisteren al de bedoeling was: alles in oude vertrouwde banen leiden, de dagelijkse sleur omarmen, na de heftigheid van een storm weer waardering op weten te brengen voor een nauwelijks voelbaar briesje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten