Nog steeds geen "the monday after". Nwe week, oude situatie. De zon is terug. Een pleister op de wonde? Sammy maakt weer een hoop geluid. De stembanden zouder inmiddels overspannen moeten zijn. Katrien doet ook een duit een het zakje met haar diepe bas, waar op momenten als deze ook een piep aan is toegevoegd. Nog zeven dagen en dan huppelen ze weer vrolijk rond. Wie houdt hier wie voor de gek?
Vandaag maar eens proberen om iets van normaliteit in de beslommeringen onder te brengen. Beslommeringen die een bizar dagelijks tintje hebben gekregen. Terug vinden naar verwaarloosde routines, vallen gelaten draden oppakken, uit het spoor gelopen machines weer op de baan zetten. De uitzondering is regel geworden.
Geen tuin vandaag. Alles is nog nat en modderig. In de kuil staat een halve meter water. Gewoon met de bekende litanie aan de slag: was, afwas, admistratie, etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten