Wat gaat de komende week doen? In het teken van Sammy staan? Of hervindt het hele zwikkie z'n normale geploeter? Sammy is rustig, stil zelfs. Zo stil, dat ik al een paar keer ben gaan kijken. Liefst zou ik ernaast gaan zitten. Heb dat ook al gedaan maar steeds weer opgestaan. De betonvloer is niet bepaald uitnodigend. Koud en hard. En wat wanneer wel of niet gaat gebeuren is ook alles behalve duidelijk.
Natuurlijk zou ik hem het liefst in mijn armen hebben, of mijn arm om hem heen geslagen hebben als het vertrek daadwerkelijk gaat gebeuren. Een nacht waken is niet het probleem, maar wie zegt dat het daarbij blijft. Wie zegt, dat ie morgen niet weer rondbanjert? Een paar uurtjes slaap is geen overbodige luxe meer tegenwoordig. Afgelopen nacht was al krapjes en ik voel niet de behoefte me daar weer in te trainen.
Straks naar bed dus en afhankelijk van wat ik morgenochtend, vroeg morgenochtend aantreft, zie ik weer verder. Morgen, overmorgen en ook daarna. As always.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten