Wat een zooi en wat ergerlijk, dat je in feite de rommel van de aannemer staat op te ruimen. Maar soit, bezig. Sammy krijgt zeker nog twee dagen respijt. Voor ik de zooi uitgesorteerd en aan de kant heb is het morgenavond en dan moet het spitten nog beginnen.
Heb ik me er al bij neergelegd? Nee. Ik besef wel terdege, dat ik met Sammy aan een limiet zit. De dierenarts had het over een verlamming vanwege iets (beklemming?) in de nek/hoofd of heupen. Nu kun je een heel onderzoekstraject in gaan. Jaren geleden met een van de eerste honden, die beide voortijdig in een epilepsie-aanval zijn gebleven, helemaal naar Parijs geweest voor een hersenenscan. Heeft niks opgeleverd qua diagnose en uiteindelijk ook de voortijdige dood niet kunnen voorkomen. Maar die hond was net twee en geen 14,5 jaar.
Afgezien van het omslachtig heen en weer slepen van een hond, die niet op zijn (achter)poten kan staan, waar praten we over? Nog zes mndn? Meer niet uit te sluiten, minder waarschijnlijker. Ja, hij kijkt je nog steeds met die verdomd trouwe ogen aan en is blij als hij aangehaald wordt. Zijn actieradius is echter gekrompen tot 1 à 2 vierkante meter. Ik zou 'm luiers kunnen omdoen. En dan nog 6 mnd of misschien meer? Ik denk niet, dat we dat elkaar moeten aandoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten