Dodelijk?

 Gaat het jankerig hese geblaf uiteindelijk beslissen over Sammy's lot? Hij ligt nou iets van twee weken. Al zou ie willen, volgens mij moet hij zo stijfgelegen zijn, dat opstaan -zelf pijnvrij- zo goed als onmogelijk is. Straks (weereens) zien of ie geholpen wil worden of dan weer duidelijk te kennen geeft, dat ik van hem af moet blijven. Vandaag nog een laatste spuit met voor de mens bedoelde medicatie en dan is alles gedaan wat in redelijkheid gedaan kon worden. Morgen dus de dag waarop zijn knoop doorgehakt gaat worden?

 Het zal niet makkelijk zijn, maar wat is leven, als je een beetje doelloos op de betonvloer, want hij beweegt zich steeds weer van de deken af, ligt te liggen. Een mens zou ik in dat geval aan de morfine brengen en de dosis opvoeren. Kalm wegglijden. Voor mij hoeft de persoon zelf dat niet te weten. Mag je niet hardop zeggen, want dan valt meer dan de helft, van wat zich de beschaafde wereld noemt, over me heen.

 Het leven heeft iets heiligs gekregen. Je mag er alles meedoen maar niet beëindigen. Men is feller op het onderwerp orgaandonor dan bij het recht op levensbeëindiging. Zoals er kinderen zijn die niet meer snappen dat melk van de koe komt, hebben we straks mensen, die niet meer beseffen, dat de dood onvermijdelijk is. Dan ga je 'alleen' nog maar het hoekje om, als je verkeerd leeft of de verkeerde arts treft.