De zwarte wolk blijft hangen. Wat kan een mens zwartgallig zijn. De kunst van het zwartkijken. Genoeg zwart voor vandaag? Ik zie het zwart in. Enthousiasme is ver te zoeken, zeg rustig maar zoek. Lijf bokt nog steeds of alweer. Ik ben daar een beetje de draad kwijt geraakt de afgelopen dagen. Zelfs als dingen tegen zitten kun je het overzicht kwijtraken. Het enige positieve vandaag is het mindere weer naar het zich laat aanzien. Verder dus met de gisteren begonnen tuinactiviteit? Goed idee. Ik zal het onthouden voor als het leven weer z'n verantwoording wil nemen ipv ontkennen en afschuiven.
Iets zit nog niet, zoals het zou moeten zitten. Maar wat? De positieve noot ontbreekt. Maar goed, die moet ook ergens op gebaseerd zijn. Ook hier werkt luchtkastelenbouw maar zeer tijdelijk. Op welke manier is de bal het makkelijkst en snelst weer tot rollen te brengen. De goede bal in het juiste tempo de gewenste kant op. Ja, het luistert allemaal nauwer dan ooit. Kan nauwelijks anders dan dat de leeftijd ook hier een dikke vinger in de pap heeft. Niet vastgeroest, enkel kieskeurig(er). Geen "Hup, wat maakt het uit", het moet 'zin' hebben, hout snijden, bijdragen aan voltooiing, behalve voldoening ook lucht geven en meer van dat soort flauwekul. Eén ding is zeker, het schiet zo niet op.
Waar is die sprankelende start van de nwe mnd gebleven? Ik kan mezelf maar moeilijk voorspellen. Bij het weer lukt dat de verantwoordelijken inmiddels al redelijk voor een week of 10 dagen. Mijn humeur is wat dat betreft ongrijpbaarder dan een aal in een emmer snot. Kan dat? Blijkbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten